ساختار موتور اتوبوس برقی
اتوبوس برقی یک وسیله نقلیه است که با برق کار می‌کند و می‌تواند برق مورد نیاز خود را ذخیره و مصرف کند یا آن را از یک منبع خارجی تأمین کند
- موتور الکتریکی قطعه‌ای اصلی است که انرژی برق را به انرژی مکانیکی تبدیل می‌کند و باعث حرکت چرخ‌های اتوبوس می‌شود. موتور الکتریکی معمولاً در جلو یا عقب اتوبوس قرار دارد و به چرخ‌های جلو یا عقب وصل است. بعضی از اتوبوس‌های برقی دارای چندین موتور الکتریکی هستند که هر کدام به یک چرخ وصل شده‌اند. این نوع ساختار به عنوان ساختار درایو الکتریک شناخته می‌شود
- 2. برای تأمین برق مورد نیاز برای موتور الکتریکی، اتوبوس‌های برقی از منابع مختلف استفاده می‌کنند. باتری، سلول سوخت، خط برق هوایی، شارژ القایی و شارژ سراسری از جمله راه‌های تأمین برق برای اتوبوس‌های برقی هستند1. هر کدام از این راه‌ها دارای مزایا و معایب خود هستند. باتری به عنوان منبع ذخیره‌ساز برق در داخل اتوبوس قابل استفاده است و به این ترتیب نیاز به وصل شدن به منبع خارجی ندارد. با این حال، ظرفیت و عمر باتری محدود است و نیاز به شارژ دوره‌ای دارد. سلول سوخت گاز هیدروژن را با اکسیداسگان تجزیه کرده و تولید برق و آب می‌کند. سلول سوخت دارای بازده بالاتر و زمان شارژ کمتر نسبت به باتری است، اما هزینه آن بالا و پایداری آن پایین است.
خط برق هوایی گزینه دیرینه‌ای است که در ترومپ، تروال، تروالگان و تروالگان-گان استفاده می‌شود. در این روش، اتصالات فلزی روبرو با خط بالاسیر قابل حمل (پانتوگاف) گذاشته شده و جابجای آن باعث جابجای خط فشار قابل حمل (پانتوگاف) در خط فشار قابل حمل (پانتوگاف) شده است. خط بالاسیر قابل حمل (پانتوگاف) دارای قابل حمل (پانتوگاف) است که در خط فشار قابل حمل (پانتوگاف) قرار دارد. خط برق هوایی امکان تأمین برق مداوم را فراهم می‌کند، اما نیاز به ساخت و نگهداری زیرساخت‌های پیچیده دارد. شارژ القایی یک روش بی‌سیم است که در آن برق از طریق یک میدان مغناطیسی از یک پد شارژ زیر زمین به یک پد دریافت کننده روی اتوبوس منتقل می‌شود. این روش امکان شارژ سریع و بدون نیاز به اتصال فیزیکی را می‌دهد، اما دارای هزینه و کارایی پایین است. شارژ سراسری یک روش جدید است که در آن برق از طریق گیرنده‌های الکترومغناطیس در سطح جاده به اتوبوس منتقل می‌شود. این روش امکان شارژ همزمان با حرکت را فراهم می‌کند، اما نیاز به تغییرات عمده در زیرساخت‌های جاده دارد.
اجزاه تشکیل دهنده پیشرانه اتوبوس برقی
پیشرانه اتوبوس برقی شامل موتور الکتریکی، منبع برق، کنترل کننده، مبدل DC-DC و شارژر است
- موتور الکتریکی قطعه‌ای است که انرژی برق را به انرژی مکانیکی تبدیل می‌کند و باعث حرکت چرخ‌های اتوبوس می‌شود. موتور الکتریکی معمولاً در جلو یا عقب اتوبوس قرار دارد و به چرخ‌های جلو یا عقب وصل است. بعضی از اتوبوس‌های برقی دارای چندین موتور الکتریکی هستند که هر کدام به یک چرخ وصل شده‌اند
2. منبع برق قطعه‌ای است که برق مورد نیاز برای کارکرد موتور الکتریکی را تأمین می‌کند. منبع برق ممکن است یک باتری، یک سلول سوخت، یک خط برق هوایی، یک پد شارژ القایی یا گیرنده‌ای در سطح جاده باشد. هر کدام از این منابع دارای مزایا و معایب خود هستند
3.کنترل کننده قطعه‌ای است که جریان و ولتاژ برق را به موتور الکتریکی تنظیم می‌کند و باعث کنترل سرعت و جهت حرکت اتوبوس می‌شود. کنترل کننده با درگیر فشار، پدال ترمز، سنسورها و رایانه خودرو ارتباط دارد.
4-مبدل DC-DC قطعه‌ای است که ولتاژ بالای منبع برق را به ولتاژ پایین‌تر تبدیل می‌کند و برق لازم برای سامانه‌های فرعی خودرو را فراهم می‌کند. این سامانه‌ها شامل روشنایی، صدا، تهویه، سامانه فرمان و غیره هستند.
5-شارژر قطعه‌ای است که منبع برق را شارژ می‌کند. شارژر ممکن است در داخل خودرو یا در گاراژ، پمپ بنزین، پارکینگ عمومی و غیره نصب شده باشد. شارژر با استفاده از شارژ ساده، گونه‌ای از الگوریتم‌های مختلف برای بهینه‌سازی زمان شارژ، حدود ظرفیت باتری، عمر باتری، امنیت باتری و کنترل دمای باتری کار می‌کند1.
