تحویل فوری

                                                     پیش فروش

                                                    مشارکت در تولید

سفارشی تعداد محدود

               قطعی

         عادی

قیمت

قیمت قطعی زمان عقد قرارداد

قیمت قطعی زمان عقد قرارداد

قیمت زمان تحویل مندرج در قرارداد

                                    قیمت زمان تحویل مندرج در قرارداد

قیمت توافقی زمان عقد قرارداد

حداکثر تاریخ تحویل

سی روز

              نه ماه

            دوازده ماه

                                                        سه سال

داخلی سه ماه

وارداتی چهار ماه

حداقل سود مشارکت

–

حداقل سود سپرده برابر مقررات نظام بانکی در مدت قرار داد

حداقل سود سپرده یک ساله نظام بانکی

                              حداقل سود سپرده سه ساله نظام بانکی

–

حداقل سود انصراف (درصد)

حداکثر سه درصد کمتر از نرخ سود سپرده یک ساله نظام بانکی

حداکثر سه درصد کمتر از نرخ سود سپرده یک ساله نظام بانکی

حداکثر سه درصد کمتر از نرخ سود سپرده یک ساله نظام بانکی

            حداکثر سه درصد کمتر از نرخ سود سپرده یک ساله نظام بانکی

حداکثر سه درصد کمتر از نرخ سود سپرده یک ساله نظام بانکی

جبران تأخیر در تحویل

دو و نیم درصد ماهانه

سود مشارکت بعلاوه یک درصد ماهانه

سود مشارکت بعلاوه یک درصد ماهانه

                            سود مشارکت بعلاوه یک درصد ماهانه

           سه درصد ماهانه

شرایط

* نداشتن تعهدات معوق

ــــــــــــ

در صورت عدم امکان تحویل خودرو موضوع قرارداد، خودروي جایگزین از میان خودروهاي تولیدي به انتخاب مشتري و شرایط مفاد قرارداد تحویل داده خواهد شد. این موضوع شامل خودروي وارداتي نمي­شود.

در صورت تأخیر بیش از دو ماه در تحویل خودرو موضوع قرارداد، مشتري حق انصراف خواهد داشت.

– در کلیه روشها، اطمینان از تأمین CKD/CBU و شماره­گذاري توسط عرضه کننده الزامي است.

– در کلیه روشها، امکان پرداخت وجه ثمن خودرو به صورت اقساطي میسر مي­باشد.

– در صورت استفاده از تسهیلات بانک ها، مؤسسات اعتباري و شرکت­هاي لیزینگ، رعایت قوانین مرتبط با آن و حصول اطمینان عرضه­کننده از تأمین و پرداخت تسهیلات توسط بانک­ها، مؤسسات اعتباري و شرکت­هاي لیزینگ به متقاضي پیش از انعقاد قرارداد و دریافت وجوه الزامي است.
* تعهدات معوق: در فروش­هاي فوري، تعهداتي است که طبق قرارداد سررسید شده ولي خودرو تحویل نگردیده است.

تبصره 1- حداکثر مبلغ قابل دریافت در قراردادهاي پیش فروش معادل پنجاه درصد قیمت فروش نقدي محصول مورد نظر در هنگام عقد قرارداد مي­باشد.

تبصره 2- سود انصراف و خسارت تأخیر مندرج در بخش ضوابط فروش به صورت روزشمار محاسبه مي­شود.

ماده 5- عرضه­کننده موظف است قبل از اقدام به پیش فروش خودرو، مجوز مربوط شامل تعداد خودروي قابل عرضه را از وزارت اخذ نماید.

ماده 6- عرضه­کننده موظف است نسبت به عقد قرارداد فروش با مصرف­کننده اقدام نماید. در قرارداد فروش قید مشخصات خودرو مورد نظر از قبیل نشان تجاري، نوع، تیپ، رنگ و شرایط موضوع قرارداد مانند قیمت فروش، نرخ سود مشارکت، تاریخ تحویل خودرو با تعیین ماه و هفته تحویل، خسارت
تأخیر در تحویل، فهرست متعلقات الزامي همراه خودرو از قبیل رادیو پخش، چرخ زاپاس، جک، آچار چرخ، کف پوش متحرک، مثلث خطر و تجهیزات درخواستي و ارائه یک نسخه از اصل قرارداد به مصرف­کننده، الزامي است.

تبصره- هرگونه تغییر در استانداردهاي اجباري پس از عقد قرارداد، چنانچه موجب افزایش هزینه و مشمول قیمت­گذاري شود، با تصویب مرجع قیمت­گذاري در قیمت فروش لحاظ مي­شود.

ماده 7- عرضه­کننده موظف است در قرارداد پیش فروش، سود مشارکت وجوه دریافتي را از تاریخ دریافت ودیعه تا تاریخ تحویل مندرج در قرارداد پرداخت نماید.

تبصره 1- عرضه­کننده موظف است در صورت تأخیر در تحویل خودرو، از تاریخ تحویل مندرج در قرارداد تا زمان تحویل خودرو به مصرف­کننده مبلغ خسارت تأخیر در تحویل را نسبت به وجوه پرداختي محاسبه و پرداخت نماید.

تبصره 2- در صورتي که مصرف­کننده پس از ابلاغ دعوت نامه کتبي عرضه­کننده، ظرف پانزده روز کاري نسبت به تصفیه حساب خودرو موضوع قرارداد اقدام ننماید، عرضه­کننده مي­تواند خودرو را به سایر متقاضیان تحویل و نوبت مصرف­کننده را به موعد دیگري که نحوه تعیین آن در قرارداد مشخص شده، موکول نماید.

تبصره 3- در صورت اعلام انصراف مصرف­کننده یک ماه پس از عقد قرارداد، سود انصراف بر مبناي ضرایب مندرج در جدول ذیل ماده (4) این آیین­نامه محاسبه و پرداخت مي­شود. عرضه­کننده موظف است سود انصراف و مبلغ پرداختي را ظرف بیست روز به مصرف­کننده پرداخت نماید. انصراف مصرف­کننده قبل از یک ماه از زمان عقد قرارداد مشمول سود انصراف نمي­شود.

تبصره 4- در صورتي که زمان بازپرداخت وجوه پرداختي مصرف­کننده بیش از بیست روز شود، سود انصراف متعلقه از تاریخ تأخیر تا تاریخ بازپرداخت وجوه مذکور نیز باید محاسبه و پرداخت گردد.

ماده 8- عرضه­کننده موظف است هرگونه تغییر در شرایط عرضه را نسبت به شرایط مندرج در قرارداد به استثناي الزامات قانوني، رضایت کتبي مصرف­کننده در الحاقیه قرارداد منعقده، قبل از ارسال دعوت­نامه تکمیل وجه، قید و به تأیید و امضاي طرفین برساند.

تبصره- در صورت بروز مشکل در فرآیند رعایت استانداردهاي مصوب و تأخیر در تحویل خودرو، مسئولیت جبران خسارات وارده و کسب رضایت مصرف­کننده برعهده عرضه­کننده است.

ماده 9- عرضه­کننده موظف است در زمان تحویل، خودروی درخواستی مصرف­کننده را در حضور وی کنترل نموده و پس از حصول اطمینان از عدم وجود عیب، خودرو را تحویل دهد.

تبصره 1- عرضه­کننده موظف است در صورت وجود عیب احتمالی در خودرو، عیب مربوط را مطابق زمان استاندارد تعمیراتی مربوطه رفع کند مشروط بر آن که رفع عیب موجب کاهش ارزش قیمتی خودرو نگردد. در غیر این صورت عرضه­کننده موظف است نسبت به تعویض خودرو و یا أخذ رضایت کتبی مصرف­کننده اقدام نماید.

تبصره 2- در صورتیکه مصرف­کننده در دوره تضمین به نمایندگی مجاز مراجعه نماید و رفع کامل عیوب خودرو تحت هر شرایطی در مدت زمان باقی­مانده از دوره مذکور برای نمایندگی مجاز مقدور نباشد، عرضه­کننده یا واسـطه فروش با نمایندگی مجاز موظف است ضمن الزام نمایندگی مجاز به اعلام کتبی موضوع به مصرف­کننده ترتیبی اتخاذ نماید که خودرو در اولین فرصت ممکن تحت شرایط تضمین رفع عیب گردد.

تبصره 3- عرضه­کننده موظف است در صورتیکه رفع عیوب خودرو مستلزم گذشت زمان باشد، ضمن ثبت دقیق عیوب خودرو در دو نسـخه و تحویل یک نسخه از آن به مصرف­کننده، برابر ماده (17) این آیین­نامه رفتار نماید.

ماده 10- عرضه­کننده موظف است سند فروش، صورتحساب فروش همراه با درج تفکیکی اقلام تشکیل دهنده، بهای خودرو شامل بهای خالص خودرو، شماره­گذاری، بیمه، عوارض، مالیات و سایر موارد مربوط، برگه­های ضمانت، کتابچه راهنمای مصرف­کننده حداقل به زبان فارسی و تجهیزات اضافی را در زمان تحویل خودرو به مصرف­کننده ارائه نماید.

ماده 11- عرضه­کننده موظف است نسبت به تهیه نظامات و دستورالعمل­های زیر و نظارت بر حسن اجرای آن، در چارچوب دستورالعمل ابلاغی وزارت اقدام نماید:

الف- فرآیند فروش.

ب- فرآیند و نظام پرداخت سود و خسارت متعلقه به مصرف­کننده.

پ- بازرسی قبل از تحویل خودرو.

ت- حمل مناسب خودرو از محل عرضه­کننده تا نمایندگی مجاز.

ث- نظام آموزش کارکنان شرکت عرضه­کننده و نمایندگی­های مجاز خود.

ج- پذیرش، گردش کار خدمات قابل ارائه، برنامه­ریزی تعمیرات و ترخیص خودرو به نمایندگی مجاز.

چ- راهنمای تعمیراتی بخش­های مختلف خودرو.

ح- نظام تأمین و توزیع به موقع کلیه قطعات مورد نیاز واسطه خدمات پس از فروش و نمایندگی مجاز آن­ها.

خ- نظام تشویق، تنبیه و اعطا و لغو نمایندگی­های مجاز خود.

د- ارتقای کمی و کیفی شبکه نمایندگی­های مجاز خود.

ذ- اطلاع­رسانی شفاف رتبه نمایندگی و حقوق مشتریان در محل پذیرش نمایندگی مجاز.

ر- نظام نظرسنجی از مراجعین کلیه نمایندگی­های مجاز.

ز- سازوکار ردیابی قطعات به ویژه قطعات ایمنی نصب شده بر روی خودرو.

ژ- نظام رسیدگی به شکایات و تعیین تکلیف موضوع با رعایت ضوابط قانونی ظرف بیست روز.

س- نظام ارایه خدمات سیار و طرح­های امدادی در دوره تضمین و دوره تعهد برای مشترکین خود.

ماده 12- دوره تضمین برای خودروهای سبک شامل سواری، ون و وانت از تاریخ تحویل به مصرف­کننده حداقل دو سال یا کارکردی برابر چهل هزار (40000) کیلومتر، هر کدام زودتر فرا برسد، برای خودروهای سنگین شامل مینی­بوس، میدل باس، اتوبوس، کامیونت، کامیون و کشنده از تاریخ تحویل به مصرف­کننده حداقل دو سال یا کارکردی برابر دویست هزار (200000) کیلومتر، هرکدام زودتر فرا برسد و برای انواع موتورسیکلت از تاریخ تحویل به مصرف­کننده حداقل یک سال می­باشد.

تبصره 1- عرضه­کننده می­تواند بر اساس سیاست تجاری خود و به منظور افزایش رضایت­مندی مصرف­کننده، نسبت به افزایش دوره تضمین یا تعهد اقدام نماید که در این صورت باید جزئیات شرایط آن به طور کتبی و شفاف به مصرف­کننده اعلام گردد.

تبصره 2- ضمانت رنگ خودروهای سبک حداقل سه سال، برای خودروهای سنگین حداقل هجده ماه و برای موتورسیکلت حداقل سه ماه می­باشد.

تبصره 3- عرضه­کننده موظف است قطعات، مواد مصرفی و استهلاکی ناشی از عیوب کیفی و مونتاژی در هر یک از مجموعه­های خودرو را مشمول خدمات دوره تضمین نماید.

تبصره 4- تعمیر یا تعویض قطعات خودرو، ناشی از خسارت حاصل از حادثه یا تصادف که به علت عیب فنی خودرو نباشد، مشمول ضمانت نمی­گردد.

ماده 13- کلیه قطعات و مجموعه­های خودرو به جز قطعات و مواد مصرفی، مشمول خدمات دوره تضمین می­باشند.

تبصره 1- فهرست قطعاتی که به عنوان قطعات و مواد مصرفی قلمداد نشده از جمله تجهیزات کاهنده آلایندگی هوا شامل کربن کنیستر، کاتالیست کانورتور، حسگر دوم اکسیژن و عمر کارکرد آن­ها کمتر از مدت زمان مورد نظر در دوره تضمین خودرو می­باشد، توسط وزارت تعیین و ابلاغ خواهد شد.

تبصره 2- عملکرد صحیح سیستم و قطعات کیسه هوا صرفا مشمول دوره تضمین نبوده و براساس استانداردهای ابلاغی شامل دوران تعهد نیز می­باشد.

ماده 14- عیوب ناشی از عدم انجام خدمات دوره­ای مطابق با شرایط مندرج در کتابچه راهنمای مصرف­کننده خودرو در شبکه نمایندگی­های مجاز شرکت عرضه­کننده خودرو، باعث خروج مجموعه­های مرتبط خودرو به خدمت مورد نظر، از شرایط تضمین می­گردد.

ماده 15- مدت زمان تعهد خدمات شامل تعمیرات و تأمین قطعات، ده سال بعد از فروش آخرین دستگاه خودرو از همان نشان تجاری و نوع خودرو، توسط عرضه­کننده می­باشد.

ماده 16- عرضه­کننده موظف است نسبت به راه­اندازی سامانه­ای مبتنی بر فناوری اطلاعات به منظور رعایت مفاد ماده (5) قانون و تعیین زمان و محل مراجعه مصرف­کننده به نمایندگی­های مجاز در دوره تضمین و تعهد اقدام نماید. در صورتیکه مصرف­کننده تأکید بر پذیرش در نمایندگی خاصی را داشته
باشد عرضه­کننده باید در اولین زمان ممکن، نسبت به اجرای این درخواست، اقدام نماید.

ماده 17- عرضه­کننده موظف است چنانچه رفع عیوب خودرو در دوره تضمین که ناشی از خسارت حاصل از حادثه و یا تصادف نباشد و بیش از دو روز کاری یا زمان استاندارد تعمیرات تأیید شده به طول انجامد، به تأمین خودرو مشابه جایگزین در طول مدت تعمیرات و در صورت عدم امکان، پرداخت خسارت حق توقف خودرو به شرح مفاد این آیین­نامه اقدام نماید.

تبصره 1- مدت زمان توقف خودرو، برای پرداخت خسارت در دوره تضمین و دوره تعهد به ترتیب بعد از دو و هفت روز کاری و یا زمان استاندارد تعمیرات تأیید شده، برای کلیه روزهای توقف خودرو در نمایندگی اعم از تعطیل و غیر تعطیل بدون در نظر گرفتن فرآیندهای داخلی سازنده و واردکننده و نیز واسطه خدمات پس از فروش و یا نمایندگی مجاز آن، آغاز و در روزی که نمایندگی مجاز پس از انجام تعمیرات لازم، آمادگی تحویل خودرو به مصرف­کننده را اعلام نماید، پایان می­یابد. در هر صورت مدت زمان توقف خودرو به دوره تضمین یا تعهد خودروی مربوط اضافه می­شود.

تبصره 2- در صورت مراجعه مصرف­کننده برای رفع عیب تکراری به همان نمایندگی مجاز و یا هر یک از نمایندگی­های مجاز دیگر برای بار دوم و یا بیشتر، زمان توقف خودرو از بدو تاریخ پذیرش خودرو برای پرداخت خسارت محاسبه می­گردد.

تبصره 3- در صورتیکه عیوب موجود در هر یک از مجموعه­های خودرو که به تشخیص مرجع رسیدگی­کننده موضوع ماده (3) قانون موجب بروز حادثه یا تصادف و یا آلایندگی بیش از حد مجاز هوا گردد، خدمات مربوط مشمول ضوابط این ماده بوده و بر عهده عرضه­کننده خودرو می­باشد.

ماده 18- ضوابط پرداخت خسارت توقف خودرو به استثنای خسارات ناشی از موارد حادثه و تصادف به شرح زیر است:

الف- خودروی سـواری: از زمان تحویل خودرو به نمایندگی مجاز به ازای هر روز توقف مازاد به میزان یاد شـده در ماده (17) این آیین­نامه به مقدار پانزده ده هزارم (0015/0) بهای خودرو به عنوان هزینه توقف توسط عرضه­کننده به مصرف­کننده پرداخت می­شود.

ب- خودروی عمومی (تاکسـی، وانت، ون): از زمان تحویل خودرو به نمایندگی به ازای هر روز توقف مازاد به میزان یاد شـده در ماده (17) این آیین­نامه به مقدار دو هزارم (002/0) بهای خودرو به عنوان هزینه توقف توسط عرضه­کننده به مصرف­کننده پرداخت می­شود.

پ- خودروی سنگین (مینی­بوس، میدل­باس، اتوبوس، کامیونت، کامیون و کشنده): به ازای هر روز توقف مازاد به میزان یاد شده در ماده (17) این آیین­نامه به مقدار یک هزارم (001/0) بهای خودرو به عنوان هزینه توقف توسط عرضه­کننده به مصرف­کننده پرداخت می­شود.

ت- موتورسیکلت: به ازای هر روز توقف مازاد به میزان یاد شده در ماده (17) این آیین­نامه به مقدار یک هزارم (001/0) بهای موتورسیکلت به عنوان هزینه توقف توسط عرضه­کننده به مصرف­کننده پرداخت می­شود.

تبصره 1- در صورت عدم توافق طرفین نسبت به مبلغ خسارت توقف خودرو، مراتب با کسب نظر کارشناس رسمی دادگستری انجام می­پذیرد.

تبصره 2- عرضه­کننده موظف است رأساً یا از طریق واسطه خدمات پس از فروش خود پس از أخذ مدارک مثبته در مورد احراز مالکیت خودرو، نسبت به پرداخت خسارت توقف خودرو در کمتر از پانزده روز اقدام نماید.

تبصره 3- در صورتیکه توقف خودروی سنگین بیش از یک ماه به طول انجامد، با موافقت کتبی مصرف­کننده برای هر روز توقف خودرو مازاد بر یک ماه، عرضه­کننده ملزم به پرداخت دو ده هزارم (0002/0) بهای خودرو علاوه بر مقدار قبلی می­باشد.

ماده 19- عرضه­کننده موظف است رأساً یا از طریق واسطه فروش و خدمات پس از فروش، سـاز و کار پرداخت هزینه خسارات وارده به مصرف­کننده شامل موارد اشاره شده در قانون و این آیین­نامه را راه­اندازی و اجرا نماید. عملکرد این نظام باید به گونه­ای باشد که مصرف­کننده را از میزان و چگونگی
دریافت هزینه­ها و خسارت خودروی خود مطلع نماید.

ماده 20- عرضه­کننده موظف است رأساً یا از طریق شبکه نمایندگی مجاز خود تحت هر شرایطی به پذیرش کلیه خودروهایی که به دلیل وجود عیب قطعات ایمنی قادر به تردد نیستند، اقدام نماید.
تبصره – عرضه­کننده موظف است در دوره تضمین، هزینه­های بارگیری و حمل خودروهای در راه مانده و غیر قابل تعمیر به نزدیکترین نمایندگی مجاز را به استثنای موارد تصادفی که ناشی از عیوب سایر قطعات و مجموعه­های خودرو نباشد، تقبل نماید.

ماده 21- عرضه­کننده در دوره تعهد موظف است از طریق واسطه خدمات پس از فروش و یا نمایندگی­های مجاز، نسبت به پذیرش تمام خودروهای تحت مسئولیت خود و همچنین سایر خودروهای مشابه وارداتی توسط اشخاص حقیقی و حقوقی فاقد نمایندگی رسمی، مطابق با دستورالعمل ابلاغی وزارت اقدام نماید.

ماده 22- عرضه­کننده موظف است نسبت به تعیین نرخ خدمات تعمیرات، قطعات یدکی و مواد مصرفی مطابق بند (ط) مـاده (2) این آیین­نامه و همچنین تدوین جدول زمان تعمیرات، مطابق با استاندارد سازنده خودرو اقدام نموده و پس از تطبیق و صحه­گذاری توسط شرکت بازرسی ظرف یک ماه از زمان اعلام شرکت عرضه­کننده، آن را به واسطه خدمات پس از فروش و نمایندگی­های مجاز خود ابلاغ نماید. بر اساس این ضوابط، نمایندگی و یا واسطه خدمات پس از فروش، صورتحساب مصرف­کننده را به ایشان تسلیم می­نماید.

تبصره – عرضه­کننده موظف است امکان مقایسه صورتحساب صادره با نرخ خدمات را از طریق پایگاه اطلاع­رسانی خود فراهم نماید.

ماده 23- عرضه­ کننده موظف است نمایندگی­های مجاز را ملزم نماید تا ضمن تسلیم صورتحساب به مصرف­کننده، خدمات ارائه شده خود را به مدت دو ماه یا سه هزار کیلومتر، هر کدام زودتر فرا برسد و قطعات را به مدت شش ماه یا ده هزار کیلومتر، هر کدام زودتر فرا برسد ضمانت نمایند.

ماده 24- نمایندگی مجاز موظف است چنانچه تشخیص دهد علاوه بر عیوب مندرج در برگ پذیرش، خودرو عیب دیگری دارد، قبل از تعمیر یا تعویض قطعـه، با مصرف­کننده تماس گرفته و از او جهت انجام تعمیرات تعیین تکلیف نماید. در صورت عدم موافقت مصرف­کننده، مراتب هنگام تحویل خودرو به صورت کتبی مستندسازی شود.

تبصره – نمایندگی مجاز موظف است در دوره تعهد، داغی قطعات تعویضی را به مصرف­کننده تحویل و رسید دریافت نماید.

ماده 25- چنانچه به تشخیص مراجع مذکور در ماده (3) قانون به علت عدم کیفیت تعمیرات، سـهل­انگاری و یا استفاده از قطعات غیر استاندارد توسط عرضه­کننده، واسطه خدمات پس از فروش و نمایندگی

مجاز، خسارتی متوجه مصرف­کننده گردد، عرضه­کننده موظف بـه جایگزین کردن قطعات، رفع نقصان خدمات بدون دریافت وجه و جبران خسارات وارده می­باشد.

ماده 26- تعداد نمایندگی­های مجاز و واحدهای خدمات سیار، بر اساس دستورالعمل ابلاغی وزارت تعیین خواهد شد.

ماده 27- عرضه­کننده موظف است در شبکه نمایندگی­های مجاز فروش و خدمات پس از فروش خود صرفاً از ظرفیت واحدهای دارای سطح کیفی قابل قبول، مطابق با ضوابط استاندارد ملی شیوه ارائه خدمات پس از فروش (استاندارد شماره 19117) و دستورالعمل شرایط، ضوابط و ارزیابی خدمات فروش استفاده نماید.

ماده 28- عرضه­کننده موظف است نسبت به استقرار شبکه رایانه­ای برای واسطه­ها و نمایندگی­های مجاز فروش و خدمات پس از فروش شـامل محاسبه مدت توقف خودرو، فهرست قطعات و مواد مصرفی و اجرت تعمیرات برای هر خودرو و نیز صورتحساب هر مصرف­کننده اقدام نماید.

تبصره – شرکت عرضه­کننده موظف است امکان دسترسی شرکت بازرسی به اطلاعات این شبکه را فراهم نماید.

ماده 29- مسئولیت رسیدگی به شکایات مصرف­کنندگان و جلب رضایت ایشان در مرحله اول بر عهده عرضه­کننده می­باشد در صورت بروز اختلاف بین عرضه­کننده و مصرف­کننده، رأساً از طریق سازمان­های صنعت، معدن و تجارت استان­ها و با نظارت سازمان حمایت مصرف­کنندگان و تولیدکنندگان مورد بررسی و رسیدگی قرار می­گیرد. چنانچه رضایت مصرف­کننده تأمین نشـود، می­تواند به هیأت حل اختلاف موضوع تبصره (2) ماده (3) قانون مراجعه کند. هیئت حل اختلاف موظف است ظرف بیست روز از تاریخ ثبت شکایات به موضوع رسیدگی و نسبت به آن کتباً اعلام رأی کند. مناط رأی، نظر اکثریت اعضای هیئت است. این رأی باید ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ اجرا شود.

تبصره 1- دبیرخانه هیئت حل اختلاف موضوع این ماده و محل تشکیل جلسات آن در محل سازمان صنعت، معدن و تجارت استان­ها می­باشد.

تبصره 2- سازمان صنعت، معدن و تجارت استان­ها مکلف است ظرف یک ماه از تاریخ تصویب این آیین­نامه، هیئت­های حل اختلاف مربوط را در محل آن سازمان با استفاده از پست­های سازمانی موجود تشکیل داده و امکانات، نیروی انسانی و محل لازم را در اختیار آن­ها قرار دهد.

تبصره 3- ثبت اعتراض و رسیدگی به آن در هیئت حل اختلاف رایگان است، اما حق­الزحمه کارشناس رسمی که در هیئت حاضر و اظهار نظر می­کند باید ظرف پنج روز از تاریخ اعلام هیئت، توسط شاکی پرداخت شـود، در غیر این صورت، هیئت پرونده اعتراض را با ذکر دلیل مختومه اعلام می­نماید.

تبصره 4- کلیه نهادها و سازمان­هایی که مصرف­کنندگان جهت طرح شکایت به آن­ها مراجعه می­نمایند موظفند شکایت مصرف­کننده را به وزارت ارسال نمایند.

تبصره 5- سازمان حمایت مصرف­کنندگان و تولیدکنندگان ظرف یک ماه پس از ابلاغ این آیین­نامه مکلف است دستورالعمل نحوه رسیدگی به شکایات مصرف­کنندگان خودرو را به سازمان­های صنعت، معدن و تجارت استان­ها اعلام نماید.

مـاده 30- عرضه­کننده موظف است سازوکار نظارت مستمر بر نمایندگی­های مجاز را براساس وظایف تعیین­شـده در قانون و آیین نامه و دستورالعمل­های اجرایی ذیربط آن ایجاد نماید.

تبصـره – نظارت و ارزیابی ادواری عرضه­کننده خودرو، واسطه فروش، واسطه خدمات پس از فـروش و نمایندگی­های مجاز آن­ها و ارائه گزارش­های ارزیابی به وزارت و عرضه­کننده، به عهده شرکت بازرسی منتخب وزارت می­باشد.

تبصره 2- عرضه­کننده موظف است نام و نشانی کلیه نمایندگی­های مجاز فعال و تعلیق شده خود را به همراه سایر مشخصات و همچنین مشخصات مشتریان مراجعه­کننده به شبکه خدمات پس از فروش شامل نام مشتری، شماره تماس، نوع خودرو، تاریخ پذیرش و نام نمایندگی مراجعه­شده را بصورت دسترسی برخط جهت ارزیابی عملکرد آن، به شرکت بازرسی معرفی نماید.

ماده 31- مسئولیت نظارت بر حسن اجرای این آیین­نامه بر عهده وزارت است.

ماده 32- تصمیم­نامه شماره 44133 / 43678 مورخ 29/02/1389 لغو می­شود.